Grásleppa og rauðmagi

Mér finnst gott að smakka rauðmaga á vorin, en grásleppan er ekki góður matur, nema auðvitað hrognin sem er herramannsmatur.  En gaman að fylgjast með árstíðarskiptum veiða, voandi gengur vertíðin vel, það er búið að gefa á bátinn hjá sjómönnum sl. ár.

Græjað á grásleppuna

Athugasemdir

[Kolbrún Stefánsdóttir, 10.3.2008 kl. 21:47]

Sæl Ester. Ég var einmitt að lesa þessa frétt og fékk svona vægt bakslag því hugurinn hvarf til þeirra ára sem ég var grásleppukarlskerling og þá var þetta aðaltíminn. Það kemur mér á óvart að búið sé að setja dagakvóta á grásleppuveiðina. Vissi að vertíðin í fyrra var léleg. Ég er sammála með rauðmagann hann er sannarlega vorboði og gott að smakka hann. Mörgum finnst þó sigin grásleppa góð. Best að drífa sig á "Sægreifann" og fá sér rauðmaga við fyrsta tækifæri. kveðja Kolla.

[Ester Sveinbjarnardóttir, 10.3.2008 kl. 21:54]

Sæl Kolbrún, já þar er svo ótryggt með veiðar á þessum árstíma vegna veðurs, ég veit samt ekki hvernig þessi dagkvóti er uppbyggður, en ef hann er yfir ákveðið tímabil, þá gæti jafnvel farið svo að ekki gæfi á sjóinn á þeim tíma.  Sægreifinn er málið, alltaf frábært að borða þar.

[Ásdís Sigurðardóttir, 10.3.2008 kl. 23:09]

Gleymi aldrei þessum tíma á vorin þegar slebban kom og svo hrogn og lifur og allt hitt sem lifði í hafdjúlpinu.  Svo var látið signa og hanga, þvílíkur herramannsmatur sem maður ólst upp við og veisla fyrir bragðlaukana. Fer alveg í trans þegar ég hugsa um þetta.

[Anna Ólafsdóttir Björnsson, 11.3.2008 kl. 00:58]

Merkilegt að sjá annað bloggið í röð að tala um grásleppuna og rauðmagann. Ég á svona grásleppukofaminningar frá Ægisíðunni, þegar Guðmundur teiknikennari fór með okkur unglingana að teikna grásleppukofana sem settu svip á umhverfið þar. Mjög skemmtilegt umhverfi, en ég er svolítil pempía þegar kemur að fiski og hrifnust af soðinni ýsu með kartöflum og smjöri. Hér á Álftanesinu er líka mikil grásleppuhefð, þannig að eitthvað sækir maður í þetta umhverfi, það er alla vega víst.