Færsluflokkur: Ljóð

Heimaey

Út fyrir úfið Atlandshaf
úrhellis rigning og rok
Heimaey' horfin í kaf
hvirflast upp sandur við fok.

Svona er útsýnið sandinum frá.
Sólin gjarnan í felum.
Hin Eyfellskasveit hulin og grá,
hvinur í grösugum melum.

Í fjarskanum rís fögur eyja
föngulegir menn að spranga.
Árni Johnsen með eyjapeyja
áfjáðir til kosninga ganga.

Ég er fædd og uppalin undir Eyjafjöllum og í tilefni innleggs frá kærum lesanda Georgs Eiðs Arnarsyni, þá kem ég með þetta innleg og vona að hann njóti vel.


Sólfarsvindur

Fýkur yfir fjöllin,

svo fagurt er.

Skríður yfir sandinn,

sólin þar til fer


Ég yrki stundum

Fegurð í háa fjallinu lá

Fínlega varpast í ægirsspegli

Leikur með litrófið báran þá

Líkast  að hafið sig geifli

 

Fangin af fegurð er hugur minn

Fersklega leikur um víma

Þegar depurð þrengist inn

þá opna ég minningu mína

 

Ekkert við eigum fegurða þó

En ærlega hugsun og viðmót

Elska og einlægni færir ró

Í erli og dagsins umrót.


Frændur kveðast á

Á sunnudögum sefur vært
í syndafleti
Á honum geta aðrir lært,
aðeins leti.

                Leifur Auðunsson

Latur skrifar letingja við litla snilli
Latur hefur litla hylli
Latur flækist bæja á milli

               Markús Jónsson.

Í tilefni þorrablóts

Ort af Bjargey Arnórsdóttur (fyrri partar) og Hallfríði Benediktsdóttur (seinni partar)

Þeir sem hafa söng í sál
saman geta hljómað.
Tæpt við okkar tungumál
tónlistin fær ómað

Veistu hvað er vitlausast
á veturnar að gera
Aka í byl sem ákafast
með alla skanka bera

Þeir sem elska þorrabólt
þykir gott að jéta
Súrarann pung og sviðafót
sumir kunna að meta.

Í botni gjarnan brestur er
sem böglað er við stöku.
Margur slíkur minnir hér
á misheppnaða köku

Fyrst að matur úldinn er
undur heilnæm fæða.
Þá er fullgott þér og mér
Þorramat að snæða.

Þegar ég fer á þorradans
þá er kvikað fæti.
Ekki hikað enginn stans
óstöðvandi læti.

Gott er að hafa gætni með
gleðinnar að njóta.
Þó verði aldrei við því séð
að valtur missi fóta.

Við skulum ekki villast á
vegum snæfi drifnum.
Kaldsamt yrði kroppnum þá
í kuldagöllum rifnum.

Norðan heiða næðir enn
næsta leiður vindur.
Karl að veiðum kemur senn
kapp við heiður bindur.


Kann einhver aðra útgáfu af þessum húsgangi

Þegar vantar varmaföng,
vist og heyjaforðan.
Þorradægrin þykja löng,
þegar hann blæs að norðan.


Egilssaga styttri

Egill sló og Egill hjó

Egill vó í hvelli

Egill hló og Egill bjó

Egill dó úr elli.

            Eygló Markúsdóttir

« Fyrri síða

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband