Gullkorn

Við vorum að klifra þetta fjall og það voru tvær leiðir í dag. Önnur var *bíb* og hin var upp...Það voru allir í fílingnum, ekkert að hugsa um hvort við myndum vinna eða *bíb* skiluru.

Ólafur Stefánsson, landsliðsmaður í hanbolta

Gullkorn

Tíminn er enginn hraðbraut milli vöggu og grafar heldur staður til að fá sér sæti í sólskininu.

Gullkorn

Ef við deyjum á vellinum, þá deyjum við lifandi.

Ólafur Stefánsson, landsliðsmaður í handbolta.

Gullkorn

Ég þekki gildi vináttunnar. Hún er ágæt í meðbyr en ómetanleg í mótbyr.

Gullkorn

Það er hægt að kaupa sér öll veraldleg gæði. En sannleikann og viskuna er ekki hægt að kaupa sér.

Gullkorn

Það eru ekki áföllin sem við verðum fyrir sem skipta máli, heldur áföllin sem við lifum af.
Stephen King

Gærdagurinn er minning og morgundagurinn hugsýn.

 

Það eru tveir dagar í hverri viku sem við ættum ekki að hafa áhyggjur af.
Tveir dagar sem ættu að vera lausir við ótta og kvíða.

Annar er gærdagurinn...
með sínum mistökum og áhyggjum,
göllum og glappaskotum,
sínum sársauka og kvölum.

Gærdagurinn er að eilífu liðinn og kominn úr okkar höndum.
Allir peningar heimsins geta ekki gefið okkur gærdaginn aftur.

Við getum ekki tekið til baka það sem við gerðum í gær,
né getum við þurrkað út eitt einasta orð sem við sögðum...
Gærdagurinn er liðinn!

 

Hinn dagurinn sem við ættum ekki að hafa áhyggjur af er morgundagurinn,
með sínu ómögulega andstreymi, áhyggjum,
sínum vongóðu fyrirheitum og lélegu framkvæmd.

Morgundagurinn er utan okkar seilingar.

Sól morgundagsins mun rísa
annaðhvort í heiðskýru eða bak við skýjabakka,
en hún mun rísa.
Og þegar hún gerir það,
eigum við ekkert undir deginum,
því hann er enn ófæddur.

 

Því er aðeins einn dagur eftir "í dag".

Allir geta barist í orrustum eins dags.

Það er aðeins þegar við bætum við áhyggjum gærdagsins
og morgundagsins sem við brotnum saman.

Það er ekki upplifun dagsins í dag sem skapraunar fólki
það er söknuðurinn eftir einhverju sem gerðist í gær
og kvíðinn yfir því hvað morgundagurinn ber í skauti sér.

Lifum því fyrir einn dag í einu.

-Höfundur ókunnur-