Sojavörur valda heilsutjóni

Sé matvöru úr soja (soya) neytt sem hefur ekki gerjast (tempeh, natto, miso og sojasósa eru gerjaðar vörur) veldur hún heilsutjóni.  Sojabaunin inniheldur eiturefni eða næringarleysur.  Eiturefnin eru ensím tálmarar sem hindra virkni trypsíns og annarra ensíma sem við þörfnumst til að melta prótín.  Það getur valdið alvarlegum magavandamálum, hindrað meltingu prótína og krónískum vandamálum varðandi upptöku amínósýra.  Í tilraunadýrum ollu hindranir á virknitrýpsíns stækkun briskirtilsins ásamt briskirtilssjúkdómum og krabbameini.  Sojabaunir innihalda einnig efni sem veldur því að rauðar blóðfrumur hlaupa í kekki.

Sojajurtin inniheldur hátt hlutfall plöntusýru (phytic acid) sem finnst í híði allra fræja.  Þetta efni sem getur hindrað upptöku steinefna í meltingarveginum.  Vísindamenn eru almennt sammála um það að mikil neysla kornmetis í vanþróuðum löndum sé að valda steinefnaskorti í fólki þar, þrátt fyrir að jurtirnar sem vaxi þar innihalda mikið af steinefnum.

Grænmetisætur sem borða tofu og baunamauk í staðinn fyrir kjöt eiga á hættu alvarlegan steinefnaskort.  Afleiðingar skorts á magnesíumi, kalsíumi og járni eru vel þekktar, en ekki þær sem skortur á sinki veldur.

Sink er kallað greindarsteinefnið af því að myndun og virkni heilans og taugakerfisins er mjög háð því.  Það á þátt í efnasmíði prótíns og í myndun kollagens, límgjafa sem er aðalstuðningsprótín húðar, sina, beina, brjósks og stoðvefja.  Sink á líka sinn þátt í stjórnun blóðsykurs og verndar þannig gegn sykursýki og er þess einnig þörf til þess að halda æxlunarkerfinu heilbrigðu.  Sink er lykilþáttur í ótal nauðsynlegum ensímum og einnig í ónæmiskerfinu.

Plöntusýran í sojajurtinni hindrar upptöku líkamans á sinki sérstaklega.  Skortur á sinki getur valdið "svífandi" (spacy) tilfinningu sem sumar grænmetisætur gætu haldið að væri sú sem er upplifuð í tengslum við andlega vakningu (spiritual enlightenment).

Það er flókið ferli að vinna sojaprótín úr sojabaunum, en í gruggugt mauk sojabauna er blandað basískri upplausn sem á að fjarlægja trefjarnar úr því.  Síðan látið botnfalla og skilið að með sýruþvotti og lokum gert hlutlaust með basískri upplausn.

Sýruþvottur í áltönkum veldur því að álið leysist upp og það finnst í háu hlutfalli í vörunni.  Hlaupið er síðan þurrkað með heitum blæstri til að búa til úr því prótínríkt duft.  Síðan er það háþrýsti hitað og bætt í það grænmetis prótín.

Mikið af trypsínhindrunar efnum er hægt að ná úr með mikilli hitun en ekki nærri því öllu.  Hitameðferðin í framleiðsluferlinu hefur þá óheppilegu hliðarverkun að eyðileggja nánast allt annað prótín í vörunni þannig að lítið næringargildi er eftir í henni.

Leyfi hefur verið að nota sojaprótínið sem bindiefni í pappakassagerð vegna þess að rannsóknaraðilar töldu að það væri ekki mikil hætta á að nítröt úr þeim lækju út í matvælin sem í þeim væru geymd í nægilega miklu magni til að valda krabbameini.

Sojaprótínið hefur aldrei fengist samþykkt sem öruggt til manneldis, en þrátt fyrir það hefur það verið notað með undanþágum sem aðaluppistaða sojamjólkurdufts sem ætluð eru ungabörnum.  Jurtaestrogen sem finnst í miklu mæli í sojavörum getur valdið vanþroska á eistum stráka og flýtt fyrir kynþroska stelpna.

Sojapróteini er í sí auknum mæli bætti í unnar kjötvöru, ekki spennandi fyrir okkur neytendur má ég segja.

frekari upplýsingar www.ratical.org/ratville/soydangers.pdf.