Draumar úr íslendingasögunum

Íslendingasögur hafa byggst upp á draumum og verið partur af daglegu lífi forferðra okkar, rétt eins og nútímamaðurinn rýnir í merkingar draumana. 

Frægir eru draumar Guðrúnar Ósvífursdóttir í Laxdælu sem Gestur Oddleifsson frá Haga á Barðaströnd réði.  Hana dreymdi um sitt líf þegar hún var ung að aldri og gekk ráðning þeirra eftir í stórum dráttum.

Af draumum Guðrúnar

Gestur Oddleifsson bjó vestur á Barðaströnd í Haga. Hann var höfðingi mikill og spekingur góður og framsýnn um marga hluti, vel vingaður við alla hina stærri menn og margir sóttu ráð hjá honum. Hann reið hvert sumar til þings og hafði jafnan gistingarstað á Hóli.

Einhverju sinni bar enn svo til að Gestur reið til þings og gisti á Hóli. Hann býst um morguninn snemma því að leið var löng. Hann ætlaði um kveldið í Þykkvaskóg til Ármóðs mágs síns.

Gestur ríður nú um daginn vestan úr Saurbæ og kemur til Sælingsdalslaugar og dvelst þar um hríð. Guðrún Ósvífursdóttir kom til laugar og fagnar vel Gesti frænda sínum. Gestur tók henni vel og taka þau tal saman og voru þau bæði vitur og orð góð.

En er á líður daginn mælti Guðrún: "Það vildi ég frændi að þú ríðir til vor í kveld með allan flokk þinn. Er það og vilji föður míns þótt hann unni mér virðingar að bera þetta erindi og það með að þú gistir þar hvert sinn er þú ríður vestur eða vestan."

Gestur tók þessu vel og kvað þetta skörulegt erindi en kvaðst þó mundu ríða svo sem hann hafði ætlað.

Guðrún mælti: "Dreymt hefir mig margt í vetur en fjórir eru þeir draumar er mér afar mikillar áhyggju en enginn maður hefir þá svo ráðið að mér líki og bið ég þó eigi þess að þeir séu í vil ráðnir."

Gestur mælti þá: "Seg þú drauma þína. Vera má að vér gerum af nokkuð."

Guðrún segir: "Úti þóttist ég vera stödd við læk nokkurn og hafði ég krókfald á höfði og þótti mér illa sama og var ég fúsari að breyta faldinum en margir töldu um að ég skyldi það eigi gera. En ég hlýddi ekki á það og greip ég af höfði mér faldinn og kastaði ég út á lækinn og var þessi draumur eigi lengri."

Og enn mælti Guðrún: "Það var upphaf að öðrum draum að ég þóttist vera stödd hjá vatni einu. Svo þótti mér sem kominn væri silfurhringur á hönd mér og þóttist ég eiga og einkar vel sama. Þótti mér það vera allmikil gersemi og ætlaði ég lengi að eiga. Og er mér voru minnstar vonir þá renndi hringurinn af hendi mér og á vatnið og sá ég hann aldrei síðan. Þótti mér sjá skaði miklu meiri en ég mætti að líkindum ráða þótt ég hefði einum grip týnt. Síðan vaknaði ég."

Enn mælti Guðrún: "Sá er hinn þriðji draumur minn að ég þóttist hafa gullhring á hendi og þóttist ég eiga hringinn og þótti mér bættur skaðinn. Kom mér það í hug að ég mundi þessa hrings lengur njóta en hins fyrra. En eigi þótti mér þessi gripur því betur sama sem gull er dýrra en silfur. Síðan þóttist ég falla og vilja styðja mig með hendinni en gullhringurinn mætti steini nokkurum og stökk í tvo hluti og þótti mér dreyra úr hlutunum. Það þótti mér líkara harmi en skaða er ég þóttist þá bera eftir. Kom mér þá í hug að brestur hafði verið á hringnum og þá er ég hugði að brotunum eftir þá þóttist ég sjá fleiri brestina á og þótti mér þó sem heill mundi ef ég hefði betur til gætt og var eigi þessi draumur lengri."

Gestur svarar: "Ekki fara í þurrð draumarnir."

Og enn mælti Guðrún: "Sá var hinn fjórði draumur minn að ég þóttist hafa hjálm á höfði af gulli og mjög gimsteinum settan. Ég þóttist eiga þá gersemi. En það þótti mér helst að að hann var nokkurs til þungur því að ég fékk varla valdið og bar ég hallt höfuðið og gaf ég þó hjálminum enga sök á því og ætlaði ekki að lóga honum. En þó steyptist hann af höfði mér og út á Hvammsfjörð og eftir það vaknaði ég. Eru þér nú sagðir draumarnir allir."

Gestur svarar: "Glöggt fæ ég séð hvað draumar þessir eru en mjög mun þér samstaft þykja því að ég mun næsta einn veg alla ráða. Bændur muntu eiga fjóra og væntir mig þá er þú ert hinum fyrsta gift að það sé þér ekki girndaráð. Þar er þú þóttist hafa mikinn fald á höfði og þótti þér illa sama, þar muntu lítið unna honum. Og þar er þú tókst af höfði þér faldinn og kastaðir á vatnið, þar muntu ganga frá honum. Því kalla menn á sæ kastað er maður lætur eigu sína og tekur ekki í mót."

Og enn mælti Gestur: "Sá var draumur þinn annar að þú þóttist hafa silfurhring á hendi. Þar muntu vera gift öðrum manni ágætum. Þeim muntu unna mikið og njóta skamma stund. Kemur mér ekki það að óvörum þótt þú missir hans með drukknun og eigi geri ég þann draum lengra. Sá var hinn þriðji draumur þinn að þú þóttist hafa gullhring á hendi. Þar muntu eiga hinn þriðja bónda. Ekki mun sá því meira verður sem þér þótti sá málmurinn torugætari og dýrri en nær er það mínu hugboði að í það mund muni orðið siðaskipti og muni sá þinn bóndi hafa tekið við þeim sið er vér hyggjum að miklu sé betri og háleitari. En þar er þér þótti hringurinn í sundur stökkva, nokkuð af þinni vangeymslu, og sást blóð koma úr hlutunum, þá mun sá þinn bóndi vera veginn. Muntu þá þykjast glöggst sjá þá þverbresti er á þeim ráðahag hafa verið."

Og enn mælti Gestur: "Sjá er hinn fjórði draumur þinn að þú þóttist hafa hjálm á höfði af gulli og settan gimsteinum og varð þér þungbær. Þar munt þú eiga hinn fjórða bónda. Sá mun vera mestur höfðingi og mun bera heldur ægishjálm yfir þér. Og þar er þér þótti hann steypast út á Hvammsfjörð þá mun hann þann sama fjörð hitta á efstum stundum síns lífs. Geri ég nú þenna draum ekki lengra."

Guðrúnu setti dreyrrauða meðan draumarnir voru ráðnir en engi hafði hún orð um fyrr en Gestur lauk sínu máli.

Þá segir Guðrún: "Hitta mundir þú fegri spár í þessu máli ef svo væri í hendur þér búið af mér en haf þó þökk fyrir er þú hefir ráðið draumana. En mikið er til að hyggja ef þetta allt skal eftir ganga."

Það væri hægt að skrifa þetta á auðskildari íslensku en ég hélt mér við stíl íslendingasagna vegna þess að teknar voru beinar tilvitnanir úr draumunum og heldar ritstíllinn verður fallegri.  Áður birt http://www.zedrus.is/islenska/gatur%2D%5Fdraumar%2D%5Fspa%2D%5Frunir%2D%5Fheilunarsteinar/draumradningar/